Parafia Prostyń położona nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza, stanowiła przystań dla osadnictwa mazowieckiego. Docierały tu także wpływy ze wschodu. Po wzniesieniu w 1344 roku pierwszego kościoła uczęszczali do niego mieszkańcy okolicznych wiosek. Kiedy w 1511 roku erygowano parafię, w jej skład weszły miejscowości: Prostyń, Wólka Raszewska, Kiełczewo, Rytele Święckie, Maleszewo, Izdby, Treblinka, Złotki oraz Świeykowo. (...) Z punktu widzenia etnicznego ludność parafii stanowili
zasadniczo Polacy przybyli z Mazowsza. Niemniej jednak są przypuszczenia, że
niektórzy osadnicy Treblinki, którzy przybyli tu na przełomie XV i XVI wieku, mają korzenie na Rusi Kijowskiej.
Ponadto Bojary — jak sama nazwa wskazuje - to szlachta wschodniego
pochodzenia.
Tereny te zamieszkiwali również Żydzi, którzy koniec XVI wieku sprowadzali się do różnych wiosek, gdzie najczęściej zajmowali się handlem. Mieszkańcy Prostyni oraz okolicznych miejscowości od wieków są zasadniczo wyznania rzymskokatolickiego. Wyjątek stanowili Żydzi, wyznający religię mojżeszową. W drugiej połowie dziewiętnastego stulecia liczba Żydów wzrosła do ponad dwustu osób. Zawsze jednak stanowili mniejszość w parafii liczącej około cztery tysiące wiernych. Mieli swą niewielką szkołę, z braku synagogi połączoną z miejscem modlitwy. Przykładem ich asymilacji w środowisku jest fakt, że kiedy biskupi przybywali do parafii, wraz z ludnością katolicką witały ich z szacunkiem także osoby wyznania mojzeszowego. Podczas II wojny światowej niemalże wszyscy Żydzi z okolicy zginęli w obozie w Treblince. Od tego czasu na terenie parafii me mieszkają przedstawiciele wyznania mojżeszowego. Poza tym w dziejach parafii od XIX wieku było zaledwie kilka osób prawosławnych i protestantów. Po II wojnie światowej na jej teren przybywali świadkowie Jehowy. Początkowo nie zdobywali posłuchu na terenie parafii Prostyń. Po pewnym jednak czasie niektórzy zdecydowali się wstąpić w ich szeregi. W 1995 roku czternaście osób deklarowało się jako świadkowie Jehowy. Poza osobami należącymi do wspomnianych wspólnot religijnych, pozostali mieszkańcy wiosek należących do parafii Prostyń to katolicy. Charakterystykę ich religijności zanotował jeden z dziekanów w protokole wizytacyjnym: „parafianie prostyńscy są dobrymi katolikami: w dni świąteczne tłumnie uczestniczą W nabożeństwach kościelnych, licznie przystępują do Sakramentów Św.”. Chociaż słowa te zostały zapisane w 1938 roku, można je odnieść także do czasów współczesnych. Na terenie parafii Prostyń było kilka rodów mających znaczne posiadłości ziemskie. Do połowy XV wieku włości w Swiejkach, Prostym i Treblince mieli Swiejkowie. Po nich przejęli te ziemie Prostyńscy. W XVI wieku niektórzy ze Swiejków opuścili swe gniazdo rodowe i przenieśli się do Ciechanowca, inni weszli w koligacje rodzinne z Prostyńskimi. Na początku XVI wieku przyszli na te ziemie Suchodolscy i osiedli w Kiełczewie, mając jednocześnie swe włości w Kutaskach, Wólce Okrąglik, Treblince, Złotkach, a także w Prostym. Po potopie szwedzkim Prostyńscy opuścili rodzinne ziemie. Część rodziny wywędrowała do Birczy (Biercza) k. Przemyśla, a inni ruszyli na północ. Do początku XIX wieku pozostali tu Suchodolscy. Przez koligacje rodzinne ich włości stały się własnością Szremerów, Łagiewnickich, a później Mikutowiczów. Prostyńscy i Suchodolscy — to dwa główne rody osiadłe na terenie parafii. Oprócz nich uprawiała tu swe ziemie także drobna szlachta. Miejscowości należące do parafii były szlachecko-włościańskie, ze znaczną przewagą włościan, i tego przykładem są takie miejscowości jak: Kiełczew, Orzełek, Kutaski (Poniatowo), Prostyń, Treblinka oraz Wólka Okrąglik.
Tereny te zamieszkiwali również Żydzi, którzy koniec XVI wieku sprowadzali się do różnych wiosek, gdzie najczęściej zajmowali się handlem. Mieszkańcy Prostyni oraz okolicznych miejscowości od wieków są zasadniczo wyznania rzymskokatolickiego. Wyjątek stanowili Żydzi, wyznający religię mojżeszową. W drugiej połowie dziewiętnastego stulecia liczba Żydów wzrosła do ponad dwustu osób. Zawsze jednak stanowili mniejszość w parafii liczącej około cztery tysiące wiernych. Mieli swą niewielką szkołę, z braku synagogi połączoną z miejscem modlitwy. Przykładem ich asymilacji w środowisku jest fakt, że kiedy biskupi przybywali do parafii, wraz z ludnością katolicką witały ich z szacunkiem także osoby wyznania mojzeszowego. Podczas II wojny światowej niemalże wszyscy Żydzi z okolicy zginęli w obozie w Treblince. Od tego czasu na terenie parafii me mieszkają przedstawiciele wyznania mojżeszowego. Poza tym w dziejach parafii od XIX wieku było zaledwie kilka osób prawosławnych i protestantów. Po II wojnie światowej na jej teren przybywali świadkowie Jehowy. Początkowo nie zdobywali posłuchu na terenie parafii Prostyń. Po pewnym jednak czasie niektórzy zdecydowali się wstąpić w ich szeregi. W 1995 roku czternaście osób deklarowało się jako świadkowie Jehowy. Poza osobami należącymi do wspomnianych wspólnot religijnych, pozostali mieszkańcy wiosek należących do parafii Prostyń to katolicy. Charakterystykę ich religijności zanotował jeden z dziekanów w protokole wizytacyjnym: „parafianie prostyńscy są dobrymi katolikami: w dni świąteczne tłumnie uczestniczą W nabożeństwach kościelnych, licznie przystępują do Sakramentów Św.”. Chociaż słowa te zostały zapisane w 1938 roku, można je odnieść także do czasów współczesnych. Na terenie parafii Prostyń było kilka rodów mających znaczne posiadłości ziemskie. Do połowy XV wieku włości w Swiejkach, Prostym i Treblince mieli Swiejkowie. Po nich przejęli te ziemie Prostyńscy. W XVI wieku niektórzy ze Swiejków opuścili swe gniazdo rodowe i przenieśli się do Ciechanowca, inni weszli w koligacje rodzinne z Prostyńskimi. Na początku XVI wieku przyszli na te ziemie Suchodolscy i osiedli w Kiełczewie, mając jednocześnie swe włości w Kutaskach, Wólce Okrąglik, Treblince, Złotkach, a także w Prostym. Po potopie szwedzkim Prostyńscy opuścili rodzinne ziemie. Część rodziny wywędrowała do Birczy (Biercza) k. Przemyśla, a inni ruszyli na północ. Do początku XIX wieku pozostali tu Suchodolscy. Przez koligacje rodzinne ich włości stały się własnością Szremerów, Łagiewnickich, a później Mikutowiczów. Prostyńscy i Suchodolscy — to dwa główne rody osiadłe na terenie parafii. Oprócz nich uprawiała tu swe ziemie także drobna szlachta. Miejscowości należące do parafii były szlachecko-włościańskie, ze znaczną przewagą włościan, i tego przykładem są takie miejscowości jak: Kiełczew, Orzełek, Kutaski (Poniatowo), Prostyń, Treblinka oraz Wólka Okrąglik.
Statystykę ludności na
przestrzeni XVIII-XX wieku przedstawia pon tabela:
Mieszkańcy poszczególnych wiosek parafii Prostyń: | |||||
1745 r. | 1827 r. | 1924 r. | 1995 r. | 2004 r. | |
Miejscowość | Liczba osób | Liczba domów/ osób | Liczba domów / PI.* / Ż** | Liczba osób | Liczba osób |
Bojary | nie istn. | 2/34 | 23/132/0 | 96 | 91 |
Grądy | nie istn. | nie istn. | 46/232/7 | 273 | 256 |
Kielczew | 58 | 30/354 | 116/660/20 | 724 | 741 |
Majdan Kiełczewski | nie istn. | 6/52 | - | 63 | 41 |
Orzełek | - | 14/94 | 53/292/0 | 306 | 260 |
Kutaski- | 37 | 18/ 151 | 43/242/11 | 210 | 208 |
Poniatowo | |||||
Prostyń | 38 | 28/221 | 102 / 669/136 | 859 | 825 |
Rytele Swięckie | 205 | 55/384 | 79/468/32 | 340 | 350 |
Treblinka | 29 | 18/ 133 | 47/276/0 | 284 | 275 |
Wólka Dolna | nie istn. | I / 10 | 15/86/0 | 88 | 79 |
Wólka Okrąglik | 100 | 19/ 163 | 55/354/0 | 303 | 342 |
Złotki | - | 14/ 107 | 91 /468/72 | 384 | 314 |
Razem | 467 | 205 /1703 | 670/3879/271 | 3930 | 3782 |
PI.* - Polacy Ż** - Żydzi
|
gdzie można nabyć i w jakiej cenie tą wspaniała publikację?
OdpowiedzUsuńNapisałem do autora, jak dostane odpowiedź to ją zamieszczę
Usuńb proszę. uzupełniam drzewo genologiczne... została mi wizyta u Księdza Dobrodzieja w Zarębach Kościelnych... to co udało i się ustalić dzięki tej książce znacząco "popchało" do przodu moje wcześniejsze ustalenia. dziękuje za taki miły post na koniec nie ciekawego roku...
OdpowiedzUsuńW sprawie zakupu książki proszę się kontaktować z nr. tel. 609 498 523 i pod adresem: http://wydawnictwo.loretanki.pl/kontakt.html
UsuńPo Nowym Roku zamieszczę historię Kiełczewa z fragmentu książki
OdpowiedzUsuńSmutne te dane jak widać wszystkie praktycznie wskaźniki ludności spadły między 1995, a 2004 ciekawe jak jest teraz czy ta przepaść się powiększyła. Może ma Pan takie dane, żeby je zestawić z obecnymi
OdpowiedzUsuńTa książka jest naprawdę świetnie opracowana i jest w niej mnóstwo ciekawostek przykuwajacych uwagę czytelnika. Polecam wszystkim.
OdpowiedzUsuńnie można odszukać statystyki parafi z dnia 16.02. za 2013r
OdpowiedzUsuń